ﻣﺤﻠﻮل اﺳﺘﺮﻳﻞ ﺗﺰرﻳﻘﻲ
ﺑﻲ ﺣﺲ ﻛﻨﻨﺪه ﻣﻮﺿﻌﻲ
ﻫﺮ ﻣﻴﻠﻲ ﻟﻴﺘﺮ دارو ﺣﺎوي 02 ﻣﻴﻠﻲ ﮔﺮم ﻟﻴﺪوﻛﺎﺋﻴﻦ و 80/0 ﻣﻴﻠﻲ ﮔﺮم ﻧﻮر آدرﻧﺎﻟﻴﻦ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺑﻲ ﺣﺲ ﻛﻨﻨﺪه ﻫﺎي ﻣﻮﺿﻌﻲ ﻣﺎﻧﻊ ﺗﻮﻟﻴﺪ و ﻫﺪاﻳﺖ ﺗﻜﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﻋﺼﺒﻲ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ. ﺑﻪ اﻳﻦ ﺻﻮرت ﻛﻪ دارو در ﻧﻔﻮذﭘﺬﻳﺮي ﻏﺸﺎ ﺳﻠﻮل ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻳﻮن ﺳﺪﻳﻢ دﺧﺎﻟﺖ ﻛﺮده و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻛﺎﻫﺶ ﻧﻔﻮذﭘﺬﻳﺮي اﻳﻦ ﻏﺸﺎ ﺷﺪه و ﻫﺪاﻳﺖ اﻣﻮاج ﻋﺼﺒﻲ را ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ. ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ اﻳﻦ داروﻫﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﻬﺎر دﭘﻼرﻳﺰاﺳﻴﻮن ﻏﺸﺎ ﺳﻠﻮل ﻋﺼﺒﻲ ﮔﺸﺘﻪ، در ﻧﺘﻴﺠﻪ از اﻧﺘﺸﺎر ﭘﺘﺎﻧﺴﻴﻞ ﻋﻤﻞ و ﻫﺪاﻳﺖ ﺑﻌﺪي ﺗﻜﺎﻧﻪ ﻋﺼﺒﻲ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ و ﺑﺪﻳﻦ وﺳﻴﻠﻪ اﺛﺮ ﺑﻲ ﺣﺴﻲ داروي ﻣﺰﺑﻮر ﺑﺮوز ﻣﻲ ﻳﺎﺑﺪ. ﻟﻴﺪوﻛﺎﺋﻴﻦ ﺑﺎ اﺛﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺮ ﺑﺎﻓﺖ ﻋﻀﻼﻧﻲ ﻗﻠﺐ و ﺑﺨﺼﻮص ﺷﺒﻜﻪ ﭘﻮرﻛﻨﮋ ﺳﺒﺐ ﻛﺎﻫﺶ دﭘﻼرﻳﺰاﺳﻴﻮن، ﺧﻮدﻛﺎري و ﺗﺤﺮﻳﻚ ﭘﺬﻳﺮي ﺑﻄﻦ در ﻃﻲ ﻣﺮﺣﻠﻪ دﻳﺎﺳﺘﻮﻟﻴﻚ ﻣﻲ ﺷﻮد. ﻛﺎﻫﺶ ﻗﺪرت اﻧﻘﺒﺎﺿﻲ، ﻛﺎﻫﺶ ﻓﺸﺎر ﺧﻮن ﺳﻴﺴﺘﻮﻟﻴﻚ ﺷﺮﻳﺎﻧﻲ، ﻛﺎﻫﺶ ﺳﺮﻋﺖ اﻧﺘﻘﺎل ﻫﺪاﻳﺖ دﻫﻠﻴﺰي-ﺑﻄﻨﻲ و اﻓﺰاﻳﺶ دوره ﺗﺤﺮﻳﻚ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮي ﻣﻄﻠﻖ از ﺟﻤﻠﻪ اﺛﺮات اﻳﻦ دارو ﺑﺮ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻗﻠﺒﻲ-ﻋﺮوﻗﻲ اﺳﺖ
ذکر نشده است
ﺑﻲ ﺣﺴﻲ اﻧﺘﺸﺎري:
ﻣﺘﺪاوﻟﺘﺮﻳﻦ روش ﻣﺼﺮف اﻳﻦ دارو اﺳﺖ ﻛﻪ زﻳﺮﺟﻠﺪي ﺗﺰرﻳﻖ ﻣﻲ ﺷﻮد و ﺑﻪ ﺑﺎﻓﺖ ﻫﺎي اﻃﺮاف ﻧﻔﻮذ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ.
ﺑﻲ ﺣﺴﻲ ﺗﻨﻪ اي ﻳﺎ ﻫﺪاﻳﺘﻲ:
دارو در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﻨﻪ ﻋﺼﺐ ﺗﺰرﻳﻖ ﻣﻲ ﺷﻮد و ﻧﻮاﺣﻲ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ آن ﺗﻨﻪ ﻋﺼﺒﻲ ﺗﻌﺼﻴﺐ ﻣﻲ ﺷﻮد را ﺑﻲ ﺣﺲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ.
ﺑﻲ ﺣﺴﻲ ﻧﺨﺎﻋﻲ:
دارو در زﻳﺮ ﭘﺮده ﻣﻨﻨﮋ و داﺧﻞ ﻣﺎﻳﻊ ﻧﺨﺎﻋﻲ ﺗﺰرﻳﻖ ﺷﺪه و در ﻣﻘﺎﺑﻞ رﻳﺸﻪ ﻫﺎي ﻋﺼﺒﻲ ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮد. ﺑﻲ ﺣﺴﻲ اﭘﻴﺪورال: دارو در ﻓﻀﺎي اﭘﻴﺪورال و ﺧﺎرج از ﺳﺨﺖ ﺷﺎﻣﻪ ﺗﺰرﻳﻖ ﻣﻲ ﺷﻮد و روي رﻳﺸﻪ ﻫﺎي ﻋﺼﺒﻲ ﺑﻌﺪ از ﺳﺨﺖ ﺷﺎﻣﻪ و ﻗﺒﻞ از آﻧﻜﻪ از ﺳﺘﻮن ﻣﻬﺮه ﻫﺎ ﺧﺎرج ﺷﻮد اﺛﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. در اﻳﻦ روش دارو وارد ﻣﺎﻳﻊ ﻣﻐﺰي- ﻧﺨﺎﻋﻲ ﻧﻤﻲ ﺷﻮد.
ﺑﻲ ﺣﺴﻲ دﻣﻲ:
دارو ﺑﻪ داﺧﻞ ﻣﺠﺮاي ﺧﺎرﺟﻲ اﺳﺘﺨﻮان ﺳﺎﻛﺮوم ﺗﺰرﻳﻖ ﻣﻲ ﺷﻮد.
ﺑﻲ ﺣﺴﻲ ﻧﺰدﻳﻚ ﺳﺘﻮن ﻣﻬﺮه اي:
در اﻳﻦ روش ﺷﺎﺧﻪ ﻓﻮﻗﺎﻧﻲ و ﺗﺤﺘﺎﻧﻲ اﻋﺼﺎب ﻧﺨﺎﻋﻲ در ﻣﺠﺎورت ﻣﺤﻞ ﺧﺮوج آﻧﻬﺎ از ﺳﺘﻮن ﻣﻬﺮه ﺑﺎ ﺗﺰرﻳﻖ دارو ﺑﻲ ﺣﺲ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ. اﻳﻦ روش اﻏﻠﺐ ﺑﺮاي ﺟﺮاﺣﻲ ﺗﻬﻲ ﮔﺎه flankﺑﻜﺎر ﺑﺮده ﻣﻴﺸﻮد.
مقدار مصرف:
ﺳﮓ و ﮔﺮﺑﻪ:
ﺑﻪ روش اﭘﻴﺪورال ﻳﻚ ﻣﻴﻠﻲ ﻟﻴﺘﺮ ﺑﻪ ازا ﻫﺮ 5/4 ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم وزن ﺑﺪن ﺗﺎ ﻣﻬﺮه اول ﻛﻤﺮ را ﺑﻲ ﺣﺲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ.
ﮔﺎو :
ﺑﻲ ﺣﺴﻲ ﺧﺎرج ﺳﺨﺖ ﺷﺎﻣﻪ اي ﭘﺎﻳﻴﻦ: 1-5/0 ﻣﻴﻠﻲ ﻟﻴﺘﺮ ﺑﻪ ازا ﻫﺮ 05 ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم وزن ﺑﺪن
ﺑﻲ ﺣﺴﻲ ﺧﺎرج ﺳﺨﺖ ﺷﺎﻣﻪ اي ﺑﺎﻻ: 1 ﻣﻴﻠﻲ ﻟﻴﺘﺮ ﺑﻪ ازا ﻫﺮ 5 ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم وزن ﺑﺪن اﺳﺐ:
ﺑﻲ ﺣﺴﻲ ﻋﺼﺐ ﻓﻜﻲ: 02-01 ﻣﻴﻠﻲ ﻟﻴﺘﺮ
ﺑﻲ ﺣﺴﻲ ﺧﺎرج ﺳﺨﺖ ﺷﺎﻣﻪ اي: 01-5 ﻣﻴﻠﻲ ﻟﻴﺘﺮ
ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ:
ﺑﻲ ﺣﺴﻲ ﺧﺎرج ﺳﺨﺖ ﺷﺎﻣﻪ اي: 21-8 ﻣﻴﻠﻲ ﻟﻴﺘﺮ
ﻟﻴﺪوﻛﺎﺋﻴﻦ ﺑﻄﻮر اوﻟﻴﻪ در ﻛﺒﺪ ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﻴﺰه ﻣﻲ ﺷﻮد ﺑﻌﺪ از از دﺳﺖ دادن ﻳﻚ ﮔﺮوه آﻣﻴﻦ از ﮔﺮوه دي اﺗﻴﻞ آﻣﻴﻦ ﻫﻴﺪروﻟﻴﺰ ﻣﻲ ﺷﻮد. ﻣﻘﺪار زﻳﺎدي از ﻟﻴﺪوﻛﺎﺋﻴﻦ ﺑﺎ ﺳﻮﻟﻔﺎت ﮔﻮﻧﮋوﮔﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد و ﺑﺎ اﻳﻦ ﺷﻜﻞ دﻓﻊ ﻣﻲ ﺷﻮد. ﻣﻮارد ﻣﺼﺮف دارو: ﻟﻴﺪوﻛﺎﺋﻴﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان داروي اﻧﺘﺨﺎﺑﻲ در ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ ﺳﺮﻳﻊ و اﺿﻄﺮاري آرﻳﺘﻤﻲ ﻫﺎي ﺑﻄﻨﻲ ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻧﺎﺷﻲ از اﻧﻔﺎرﻛﺘﻮس ﺣﺎد ﻣﻴﻮﻛﺎرد، ﻣﺴﻤﻮﻣﻴﺖ ﺑﺎ دﻳﮋﻳﺘﺎل، ﺟﺮاﺣﻲ ﻗﻠﺐ ﻳﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻛﺎﺗﺘﺮ ﻗﻠﺒﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺼﺮف ﻣﻲ ﺷﻮد.
ﺗﺰرﻳﻖ دارو در ﺑﺎﻓﺖ ﻫﺎ و ﻛﺎﻧﻮن ﻫﺎي ﻋﻔﻮﻧﻲ ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ. در ﺻﻮرت وﺟﻮد ﺳﭙﺘﻲ ﺳﻤﻲ، ﺧﻮﻧﺮﻳﺰي ﻫﺎي ﺷﺪﻳﺪ، ﻛﺎﻫﺶ ﻓﺸﺎر ﺧﻮن، ﺷﻮك، ﺑﻠﻮك ﻛﺎﻣﻞ ﻗﻠﺒﻲ در ﻓﻀﺎي زﻳﺮ ﻋﻨﻜﺒﻮﺗﻴﻪ ﺗﺰرﻳﻖ ﻧﺸﻮد. از ﺗﺰرﻳﻖ ورﻳﺪي اﻳﻦ دارو ﻛﻪ ﺣﺎوي ﻧﻮرآدرﻧﺎﻟﻴﻦ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺷﻮد. ﻣﺼﺮف ﺑﻴﺶ از ﻣﻘﺪار ﺗﻮﺻﻴﻪ ﺷﺪه ﺳﺒﺐ ﺑﺮوز ﺧﻮاب آﻟﻮدﮔﻲ، اﺳﺘﻔﺮاغ، ﻟﺮزش، ﻧﻴﺴﺘﺎﮔﻤﻮس، ﺣﻤﻼت ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻲ ﻗﻠﺒﻲ-ﻣﻐﺰي، ﺗﺤﺮﻳﻚ و ﻫﻴﺠﺎن، ﻛﺎﻫﺶ ﻓﺸﺎر ﺧﻮن، اﻓﺰاﻳﺶ ﻫﺪاﻳﺖ اﻣﻮاج و اﻧﻘﺒﺎﺿﺎت دﻫﻠﻴﺰي-ﺑﻄﻨﻲ ﻣﻲ ﮔﺮدد.
ذکر نشده است
ذکر نشده است
در دﻣﺎي 30-15 درﺟﻪ ﺳﺎﻧﺘﻴﮕﺮاد و و دور از ﻧﻮر ﻧﮕﻬﺪاري ﺷﻮد.
در وﻳﺎلﻫﺎي 001 ﻣﻴﻠﻲ ﻟﻴﺘﺮي در ﺟﻌﺒﻪﻫﺎي ﻳﻚ ﻋﺪدي ﻋﺮﺿﻪ ﻣﻲ ﮔﺮدد.
